Ludzie Bezdomni - opis utworu na maturę

Akcja „Ludzi bezdomnych” zaczyna się od tego jak Tomasz Judym absolwent medycyny, studiujacy obecnie w Paryżu, spotyka w Luwrze cztery Polki- panią Niewiedzką, jej wnuczki- Natalię i Wandę, oraz ich guwernantkę – Joasie Poborską. Oglądają oni dwa kontrastowe obrazy- pierwszy z nich Wenus z Milo symbolizujący radość zycia, oraz obraz Rybaka ukazujący nierówność społeczną. Kolejną ważna częścią powieści jest spotkanie lekarzy w salonie doktora Czernisza. Judym wygłasza mowe, w której opisuje tragiczne warunki życia najbiedniejszych, oraz krytykuje środowisko lekarskie za brak pomocy ludziom z najniższych warstw społecznych. Wypowiedź spotyka się z gromem krytyki pozostałych zebranych. Doktor następnie odbywa praktyki w Cisach. Poznajemy też losy Joasi. Wywodziła się ona z niebogatego domu szlacheckiego. Po śmierci rodziców zamieszkała w Kielcach, by nastepnie wyjechać do stolicy. Była to dziewczyną pomocną, wrazliwa na krzywdę społeczną. Obywając swą praktykę doktor próbuje filtrować z Natalią, jednocześnie urządzając szpital dla niednych. Wśród dzieci z pobliskiej wsi wybucha epidemia malarii. Judym zdaje sobie sprawę, iż to przez stawy w Cisach, proponuje więc ich osuszenie. Spotyka się jednak z nierozumieniem. Administrator, dyrektor, kasjer oraz plenipotent są oburzenie nieustępliwą postawą Judyma. Natalia bierze ślub z Karbowskim, jednak zdaje sobie sprawę, iż to właśnie Joanna jest kobietą jego życia. Tymczasem administrator spuszcza szlam ze stawu do pobliskiej rzeki z której czerpią wodę pobliskie wioski. Na nic zdaja się prostesty Judyma. W akcie desperacji wrzuca Chobrazńskiego do stawu. Zostaje przez to zwolniony. Wyjezdza do Warszawy, spotykając poznanego w Paryżu inżyniera Korzeckiego. Ten namawia go do wyjazdu do Sosnowca. Tam widzi nieludzkie warunki pracy górników, czemu również próbuje się przeciwstawić. Także tym razem spotyka się z niezrozumieniem. Judym dostaje posadę lekarza. Jego spokój burzy wiadomość , iż Korzecki popełnił samobójstwo. Na końcu autor przedstawił nam symbol rozdartej sosny. Poborska przyjeżdża w odwiedziny do ukochanego. Ten pokazuje jej katastrofalne warunki w jakich żyja robotnicy, podczas gdy kobieta snuje plany nad ich dalszym wspólnym życiem. Doktor oswiadcza jednak, że musza się rozstać. Rozdarta sosna oznacza wewnętrzne cierpienie bohatera. Nie może on być szczęśliwy póki ludzie wywodzący się z niskich warstw społecznych będą pokrzywdzeni.