Znaczenie Adama Mickiewicza

Znaczenie Adama Mickiewicza dla dziejów literatury i kultury duchowej Polaków jest ogromne toteż warto pisać o nim prezentacje maturalne ponieważ nauczyciele lubią tgo poetę.. Ten wielki człowiek, działacz, twórca, głęboko i trwale zapisał się w naszej świadomości zbiorowej. Jego debiut literacki, wydany w 1822 roku w Wilnie, pierwszy tom „Poszyj”, był wydarzeniem na wielką skalę. To właśnie Mickiewicz swoją twórczością rozpoczął umownie epokę polskiego romantyzmu. Przełomowy charakter zbioru jego tekstów jest oczywisty. Mickiewicz zawarł w nim program nowej literatury i objawił wielki, genialny talent poetycki. Kolejne utwory były potwierdzeniem jego wielkości i stworzyły najbardziej charakterystyczne oblicze polskiego romantyzmu. Mickiewicz jest wzorem romantycznego poety-Polaka. Był wybitną indywidualnością, poetą-prorokiem, który wyrażał uczucia i tęsknoty całego narodu oraz duchowym przywódcą.

Ludzie Bezdomni - opis utworu na maturę

Akcja „Ludzi bezdomnych” zaczyna się od tego jak Tomasz Judym absolwent medycyny, studiujacy obecnie w Paryżu, spotyka w Luwrze cztery Polki- panią Niewiedzką, jej wnuczki- Natalię i Wandę, oraz ich guwernantkę – Joasie Poborską. Oglądają oni dwa kontrastowe obrazy- pierwszy z nich Wenus z Milo symbolizujący radość zycia, oraz obraz Rybaka ukazujący nierówność społeczną. Kolejną ważna częścią powieści jest spotkanie lekarzy w salonie doktora Czernisza. Judym wygłasza mowe, w której opisuje tragiczne warunki życia najbiedniejszych, oraz krytykuje środowisko lekarskie za brak pomocy ludziom z najniższych warstw społecznych. Wypowiedź spotyka się z gromem krytyki pozostałych zebranych. Doktor następnie odbywa praktyki w Cisach. Poznajemy też losy Joasi. Wywodziła się ona z niebogatego domu szlacheckiego. Po śmierci rodziców zamieszkała w Kielcach, by nastepnie wyjechać do stolicy. Była to dziewczyną pomocną, wrazliwa na krzywdę społeczną. Obywając swą praktykę doktor próbuje filtrować z Natalią, jednocześnie urządzając szpital dla niednych. Wśród dzieci z pobliskiej wsi wybucha epidemia malarii. Judym zdaje sobie sprawę, iż to przez stawy w Cisach, proponuje więc ich osuszenie. Spotyka się jednak z nierozumieniem. Administrator, dyrektor, kasjer oraz plenipotent są oburzenie nieustępliwą postawą Judyma. Natalia bierze ślub z Karbowskim, jednak zdaje sobie sprawę, iż to właśnie Joanna jest kobietą jego życia. Tymczasem administrator spuszcza szlam ze stawu do pobliskiej rzeki z której czerpią wodę pobliskie wioski. Na nic zdaja się prostesty Judyma. W akcie desperacji wrzuca Chobrazńskiego do stawu. Zostaje przez to zwolniony. Wyjezdza do Warszawy, spotykając poznanego w Paryżu inżyniera Korzeckiego. Ten namawia go do wyjazdu do Sosnowca. Tam widzi nieludzkie warunki pracy górników, czemu również próbuje się przeciwstawić. Także tym razem spotyka się z niezrozumieniem. Judym dostaje posadę lekarza. Jego spokój burzy wiadomość , iż Korzecki popełnił samobójstwo. Na końcu autor przedstawił nam symbol rozdartej sosny. Poborska przyjeżdża w odwiedziny do ukochanego. Ten pokazuje jej katastrofalne warunki w jakich żyja robotnicy, podczas gdy kobieta snuje plany nad ich dalszym wspólnym życiem. Doktor oswiadcza jednak, że musza się rozstać. Rozdarta sosna oznacza wewnętrzne cierpienie bohatera. Nie może on być szczęśliwy póki ludzie wywodzący się z niskich warstw społecznych będą pokrzywdzeni.

Hanna Krall popularna wśród maturzystów

Utwór Hanny Krall, uczniowie wybierają bardzo często pisząc własne prezentacje maturalne i inne wypracowania. „Zdążyć przed Panem Bogiem” jest zapisem rozmowy Hanny Krall z Markiem Edelmanem jednym z przywódców powstania w getcie żydowskim. Rzeczowa opowieść daje nam dokładny, wstrząsajacy obraz wydarzeń jakie rozgrywały się w tamtym czasie. Wypowiedź Edelmana wywołała sporo kontrowersji, gdyż ludzie walczący w powstaniu zostali odheroizowani, ukazane zostały natomiast ich lęki oraz chwile zawachania. Duża waga przywiązana jest to drobnych epizodów w getcie. Opowieść nie wyolbrzymia zasług osób walczących, lecz jest wiernym odzwierciedleniem tego co naprawdę się wydarzyło. Dowiadujemy się o okrucieństwie Niemców, a także ile w tamtym czasie warte było życie ludzkie. Edelman pracując jako goniec w szpitalu musiał selekcjonować ludzi, którzy szli do transportu. Opisuje także przypadek żydówki popełniającej samobójstwo. Zanim odważyła się strzelić straciła kilka nabojów. Jako, iż bojownicy byli bardzo słabo uzbrojeni, żal im było straconej amunicji. O wszystkim tym Edelman mówi bardzo chłodno. Walczący w powstaniu w zasadzie mieli tylko dwa wyjścia. Umrzeć będąc biernymi albo zginąć w walce. Wybrali to drugie, Wiedzieli, iż nie mają szans z oddziałami niemieckimi, jednakże postanowili podjąć walkę. Po wojnie Edelman zdecydował się zostać lekarzem po to, by móc ratować to co jest najważniejsze - ludzkie życie